عشق بازی با خدا

تا حالا شده از طرف یه آدم خیلی مهم براتون کارت دعوت بیاد؟ نه برای مهمونی!!! میگه بیا پیش من زندگی کن. خودم هواتو دارم، دستتو میگیرم و … بعد از چند سال که پیشش موندی از بزرگی اون تو هم بزرگ میشی و به موفقیتهای زیادی می­رسی. کارهایی میکنی که خودت هم باورت نمیشد. با خودت میگی حتما من یه کار خیری به درگاه خدا کرده بودم که خدا این همه لطف و عنایت رو نصیب من کرده.

حالا داستان 2 نفر که اینجوری دعوت شدن رو ببین:

1-     فرزند برومند آقای حاج شیخ عبدالکریم حایری اعلی اللَّه مقامه مرحوم آیت اللَّه آقای حاج شیخ مرتضی حایری اعلی اللَّه مقامه می گویند:

پدر تا آن جا که من یاد دارم با قرآن استخاره نمی کردند ولی  پس از اصرار عدّه ای از علما و اهالی قم و اهالی تهران، بالای سر حضرت معصومه سلام اللَّه علیها برای ماندن در قم استخاره کرده بودند و این آیه آمده بوده است: وَأتُونی بِاَهْلِکُمْ اَجْمَعینَ؛

این آیه خطاب حضرت یوسف به برادران است، که به آنان فرمود: همه اهل و بستگان خود را نزد من بیاورید.

این استخاره در کنار قبر حضرت معصومه سلام اللَّه علیها بدون هیچگونه اجمال و ابهامی مرحوم ایشان را به اقامت و آوردن اهل و بستگان خود امر کرد. لذا ایشان که پیش از این در اراک حوزه علمیه تاسیس نموده و عده ای را گرد شمع وجود خود جمع نموده بودند، بستگان خود را به آمدن به قم فرامی خواند، در نتیجه عزم بر ماندن کرده و بالاخره چنین حوزه علمیّه با عظمتی را تشکیل می دهند.

هر دو حوزه اراک و قم به دست یک نفر احداث و تأسیس شده است، ولی این کجا و آن کجا؟!! این چه سرّی است و چه رمزِ نهانی دارد؟!

2- - مرحوم آیت اللَّه العظمی آقای بروجردی اعلی اللَّه مقامه در اواخر سال 1361 ه’ق مبتلا به بیماری سختی می شوند و قرار می شود که در تهران عمل کنند. هنگام حرکت از بروجرد، وضع مزاجی ایشان سخت بوده و در حالت بیهوشی بودند ولی ناگهان در وقت شب از خواب بیدار و از داخل اتومبیل نظرشان به چراغ های شهر قم می افتد، می پرسند اینجا کجاست؟ همراهان به عرض می رسانند: اینجا قم است. منظره چراغ های شهر قم در آن دل شب اثر عمیقی در دل ایشان می گذارد و قصد می کنند که اگر از این بیماری شفا یافتند، بقیّه عمر را در کنار مرقد منوّر حضرت فاطمه معصومه سلام اللَّه علیها به سر ببرند.

بالاخره خداوند به برکت حضرت معصومه سلام اللَّه علیها آن بزرگوار را شفا می دهد و از این رو بعد از علاج بیماری به قم می آیند و آن تحوّل عظیم علمی و فرهنگی را در حوزه به وجود می آورند. و علما و مجتهدین بسیاری را پرورش داده، صدای روحبخش اسلام و تشیّع را به گوش جهانیان رسانیدند.

جالب آنکه ایشان نیز  طی بیش از چهل سال زندگی خود در بروجرد حوزه علمیه ای در آنجا بنا نهادند و سپس به قم مهاجرت نمودند.