خیلی چیزها اعم از معنویات و امور مادی برای انسان ارزش و افتخار است. برای یکی درجات بالای عرفانی و روحانی، دیگری منسب و مقام، یکی با مال، دیگری با حسب و نسب، یکی با علم، خانمها با زیور آلات و … بالاخره هرکدام از ما به چیزی افتخار می کنیم.
اتفاقات اجتماعی هم اینگونه اند. نهضتها و انقلابها هر کدام به چیزی ارزشمند می شوند. بسته به اینکه عامل آن نهضت مادی، انسانی و یا معنوی باشد ارزش آن قیام متفاوت می شود.
بعضی از چیزها نشانه می شوند برای درجه ای خاص و انسان به آن افتخار می کند. مثلا یک پلیس، یک روحانی و … که هر کدام لباس خاصی دارند و به آن افتخار می کنند. یک گروهبان می گوید شاید من به آن مقامات نرسیده باشم ولی این همان لباسی است که فلان مقام می پوشد. یک روحانی عادی می گوید این همان لباسی است که خواجه نصیرالدین، ملا صدرا، شیخ انصاری و … پوشیده اند. درست است که لباس به این طلبه افتخار داده است ولی کسانی بوده اند که آنها به این لباس افتخار داده اند و به جای اینکه این لباس ارزش آنها را بالا ببرد، آنها این جایگاه را مفتخر و مرتفع کرده اند.
عنصر امر به معروف و نهی از منکر به نهضت حسینی ارزش داد، اما امام حسین (علیه السلام) هم به امر به معروف و نهی از منکر ارزش داد. امام حسین (علیه السلام) این اصل را به نحوی اجرا کرد که شان این اصل بالا رفت و یک تاج افتخار به سر اصل امر به معروف و نهی از منکر نهاد. اینجاست که خورشید هم وام دار او می شود.
حالا من هم هر وقت سختی امر به معروف و نهی از منکر برایم سنگین می شود، با افتخار به اینکه راهی می روم که اربابم حسین (علیه السلام) زینت آن شده است، راه را برخود هموار می کنم و با خود می گویم اگر به زبان می گویم «یالَیتَنی کُنتُ مَعَک»، در این زمان هم سعی دارم با شما باشم.
————————————–
برگرفته از کتاب حماسه حسینی جلد1، اثر استاد شهید مرتضی مطهری با تلخیص و تصرف
شما می توانید جهت دانلود فایل صوتی این کتاب برروی اسم کتاب کلیک کنید.
