عشق بازی با خدا

پیامبر اعظم (صلی‌الله علیه و آله و سلم) بر اساس آیه کریمه «قُل هاتُوا بُرهانَکُم». (سوره نمل، آیه 64) بشریت را به استدلال منطقی دعوت می‌کند و حجّیت عقل را ذاتی می‌داند. به حدّی پیامبر (صلی‌الله علیه و آله و سلم) با منطق است که وسط جنگ با مشرکین یکی از آنان اجازه خواست و گفت: من پرسشی دارم و می‌خواهم راجع به اسلام پرسش کنم و پاسخی بشنوم. آیه آمد که به او فرصت و امنیت کامل بدهید و با احترام و امنیت او را همراهی کنید. (سوره توبه، آیه 6) و به‌دقت به پرسش‌هایش پاسخ بدهید و بعد هم او را با امنیت و احترام دوباره به جبهه خودش برگردانید تا خودش هر تصمیمی که خواست بگیرد، اگر در جبهه دشمن ماند، با او می‌جنگیم و اگر به ما پیوست او را می‌پذیریم.

این سیره پیامبر اکرم (صلوات‌الله‌علیه) این کلام مقام معظم رهبری (مدظله‌العالی) را به یادم آورد «بنده معتقد به جذب حدّ اکثری‌ام».

این جملات را باید در کنار این موضوع قرار داد که شک کردن فی حد نفسه عیب نیست چون شک زمینه رسیدن به یقین است ولی در شک ماندن باعث نابودی است.

اینکه جوان ما در بعضی از مسائل دچار شبهه و یا شک می‌شود فی حد نفسه عیب نیست. اینکه نتواند به جواب برسد و یا فکر کند جوابی برای سؤالش وجود ندارد و یا اصلاً دنبال جواب نرود این است که منجر به انحراف و خدای‌نکرده خروج از دین است. درصورتی‌که اگر به جواب صحیح برسد نه‌تنها ایمانش ضعیف نمی‌شود بلکه علاقه‌مند‌تر و ایمانش قوی‌تر می‌شود.